| DİVLEK DESTANI Yinecek şeylerin divlektir şahı Hayli demdir oldum bunun agâhı, Çekerim namına hasretle ahı, Feda olsun canı tatlı divleğe. Divlek zamanları bir mutlu demdir, Divleğin bir zevki bin cam-ı cemdir, Namını yâd etmek elzem ehemdir, Feda olsun canım tatlı divleğe. Geldi mi bir kerre divlek zamanı, Sabır biter nefsin kalmaz dermanı, Almak çün beklerim fırsat emanı, Feda olsun canım tatlı divleğe. Tatlı divlek der de evden çıkarım, Birçok divlekçinin canın sıkarım Halimden bazan da kendim bıkarım, Feda olsun canım tatlı divleğe. Bir divlek almak çün bin söz söylerim, Divlekçiye pek çok cefa eylerim, Kendi zevkim arar gayri neylerim, Feda olsun canım tatlı divleğe. Divlek içün neler çıkar dilimden, Kaçar bostancılar hafif yelimden, Ne çare kurtulmak müşkil elimden, Feda olsun canım tatlı divleğe. Cebime numune lokum katarım, Divlekçi ağzına birin atarım Tatlı divleklere derhal çatarım Feda olsun canım tatlı divleğe. Divlekçi hiç vermez bana ham kelek Bulmak çün herhalde iyi bir divlek Dolaşırım tarlayı evlek evlek, Feda olsun canım tatlı divleğe. Çarşının her yeri divlekle dolu, Az hoşuma gitmez severim bolu, Tükettim uğruna parayı pulu, Feda olsun canım tatlı divleğe. Hırsım çok divleğe, hiç gözüm doymaz, Bütçem ise her dem arzuma uymaz, Çok vermezse Rabbim pek te boş koymaz, Feda olsun canım tatlı divleğe. Var iken ambarda iki uç beşi, Alırım yanına dahi onbeşi, Sonra da bulurum kırk elli eşi, Feda olsun canım tatlı divleğe. Hatırım şad etse ol kahpe felek, Allah verse birden bin tatlı divlek, Sevinirdi buna gökteki melek, Feda olsun canım tatlı divleğe. Takkeli Dağ gibi bir divlek olsa, Meydan sinisine kesilse dolsa, Yanmazdım servetim nihayet bulsa Feda olsun canım tatlı divleğe. Hatunsaray malı her yerden makbul, Yaşarömer cinsi şekerden mamul, Yakında mideme girmesi me’mul Feda olsun canım tatlı divleğe. Divlek, peynir, pilav midenin yari, Her dem ver Rabbim bunları bari, Pek çok itmez idim ah ile zari, Feda olsun canım tatlı divleğe. Divlek deyup aşık uzun ağladı, Ateş-i hasretle gönlün dağladı, Destanın şu sözle esip bağladı, Feda olsun canım tatlı divleğe. Lugatçe: [dem=zaman; agâh=bilir, haberli] [cam-ı cem=içki kadehi] [yad=anmak; elzem=çok gerekli; ehem=çok önemli][nefs=can, hayat] [eman=bağış] [cefa=eziyet] [müşkil=zor] [numune=örnek][şad etmek=sevindirmek] [makbul=beğenilen][mamul=üretilmiş] [me’mul=amaçlanmış] [ah ile zar=ağlayıp inleme] |
KONYA DA (Bekir Sıtkı Erdoğan)
Benim yarim bezden kilim Dokur Konya`da Konya`da Kardeşim kendinden geçmiş Gurbet ekmek ben katığım Mevlana`nın sezmediği Ayrılıktan yemiş tekme
|